bugün işe gidemedim. ölmüş bit kabuğu gibi bilgisayar başında pineklerken, kaç kere çıkıp sigara içtim saymadım. bu blogu kişisel sıkıntılarımla boğmadım hiç bugüne kadar ama şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum. konuşmaya ihtiyacım var. evde kimse yok, kedim de salonun ortasına sıçtığı için cezalı, onunla da konuşmuyorum. siz de şimdi sanıyosunuz ki hanım işe de gitmemiş, hazır evde de kimse yok meme göt bakıyor, onu da utamadan burdan paylaşıyor. kazın ayağı öyle değil. beni bilen bilir yıllardır sigarayla mücadele ederim, beyoğlundaki barlara gidip de burda sigara içiliyor mu diye sorup "evet" cevabını alınca hemen 212 252 77 55'i arayıp belediye görevlisine ağızdan girer popodan çıkarım. artık sesimi tanıyolar, dikkate de almıyolar. ama bundan sonra aramıcam zaten, sigarayı bırakmaya da çalışmıcam. çünkü richard kern'in bu fotoğrafları, memeleri çıkarırsanız anlamından çok birşey kaybetmiyor.
2 yorum:
hahah süper yazı olmuş evren
hihih saol:)
Yorum Gönder